Discovery Cove

Het weer: meer bewolkt dan vorige dagen maar ook hele zonnige periodes
Aantal genomen foto’s: 182
Totaal aantal genomen foto’s: 2.755

Ook vandaag was weer een dag waar we enorm naar hebben uitgekeken. Vandaag zijn we naar Discovery Cove gegaan en daar hadden we een afspraak met een dolfijn
om met haar een half uurtje te spelen en zwemmen. Wat is dat een waanzinnige ervaring. Helaas mocht Solange niet mee spelen want ze hebben een start leeftijd van 6 jaar. Gelukkig viel Yentle dus wel in de prijzen en die heeft er dus ook ontzettend van genoten. Wie er ook heel erg van genoten heeft is mijn moeder. Voor een lange tijd hield zij vol dat ze niet mee ging spelen want ze kan niet zwemmen. Nou had ik al genoeg foto’s gezien met mensen die gewoon in het water stonden dus naar mijn idee kon dat alleen maar meevallen. Het is me toch gelukt om haar te overtuigen en de mensen van DC waren daar al helemaal op ingespeeld. Dan krijgt zij gewoon een dolfijnen ritje in het ondiepe gedeelte. Het stoppen (en benen weer neerzetten) ging wat lastig maar voor de rest was het een dolle rit. Later zei ze me ook dat ze zo ontzettend blij was dat ze toch had meegedaan. Het was een ervaring die ze nooit had willen missen.
Maar we begonnen vanmorgen weer vroeg (nee, dit is geen uitrust cq. uitslaapvakantie , ik sta nu nog vroeger op dan thuis) want aangezien het bij DC all-in is kan je daar dus ook ontbijten. Omdat we vrij vroege afspraken hadden staan met de dolfijnen wilde we eerst even op ons gemak ontbijten. We stonden dus om 08:00 uur voor de deur en waren één van de eerste die binnen kwamen. Al gauw werden we gevolg door de rest van de bezoekers want iedereen wilt hier toch gebruik van maken. Er mogen trouwens maar duizend bezoekers per dag binnen komen op het park. Heel relaxed. Richard, Patricia, Evi en Mary hadden de eerste afspraak. We hadden twee afspraken na elkaar gemaakt zodat we bij elkaar konden foto’s maken en filmen en ook konden zij hierdoor op Solange passen. Helaas was het ook weer niet helemaal op elkaar afgestemd want we konden bij hun niet alles filmen en fotograferen. Je moet je namelijk een kwartier voor je afspraak al melden om al het één en ander aan informatie te krijgen en formulieren in te vullen. Toch hebben we ons best gedaan om zo lang mogelijk te blijven. Wij waren dus na hun aan de beurt en zoals gezegd was het een geweldige belevenis. Voor mij was het de tweede keer dat ik zo dicht bij een dolfijn was want ik had het op ons huwelijksreis in Mexico ook al een keertje gedaan maar het is en blijft geweldig. Wij hadden als trainers Hillary en Ryan en oorspronkelijk zouden wij dolfijn Hutch krijgen. Aangezien Hutch vandaag nogal gecharmeerd was van dolfijn Rose en niet al te ver uit haar buurt wilde zijn ging die vlieger niet op. De trainers vertelde ons ook dat wat de dolfijnen betreft zij toch behoorlijk machteloos zijn. Ze laten de beesten zelf bepalen of zij willen komen en mee willen doen.




Het lijkt me trouwens ook wel best lastig om een dolfijn te dwingen, je kunt hem namelijk niet voor straf naar zijn kamer sturen. Lijkt me. Dus Hutch ruilde met Jenny en dat is echt een hele lieve meid. Ze is al 30 jaar en was ook al oma. Ze was ontzettend lief en rustig. De trainers vergeleken haar met een hond die graag op schoot klimt en lekker aangehaald wilt worden.


Het is echt bewonderwaardig hoeveel deze beesten geleerd kan worden en alles met handgebaren. Elk gebaar staat voor een aktiviteit en die weten ze feilloos. We hebben echt zo genoten. Solange is heel de tijd bij Mary aan de kant gebleven terwijl Richard foto’s nam en Patricia filmde (die was gelukkig al weer zoveel opgeknapt dat ze toch vandaag weer mee kon). Aan het einde mochten we Solange er nog bij halen en mocht zij ook de dolfijn nog even aanraken voordat we met zijn allen op de foto gingen. Dat vond ik wel heel fijn hoor want dan had ze toch nog even de ervaring gehad hoe een dolfijn aanvoelde en hebben we nu een foto van ons totale gezin. Ook zij vond Jenny ontzettend lief en dit kleine stukje contact al helemaal geweldig.

Na de afspraak konden we gelijk de foto’s bekijken en ook een pakket uitkiezen. Natuurlijk ga je zo vlak na zo’n ervaring helemaal los en bestel je zeker één van de duurste pakketen. Ik moet zeggen dat wij nog niet eens voor het duurste pakket zijn gegaan maar we hebben nu wel alles wat we wilde hebben. We hebben 5 foto’s (groot formaat) 1 foto (kleiner formaat), 2 sleutelhangers, een foto cd (met alle foto’s die er genomen waren) en een DVD met onze ervaring. De foto cd en DVD gaan we natuurlijk thuis wel kopiëren dus die hoeven we maar één keer en ook de foto’s zullen gescand worden.
Toen hadden we de tijd aan ons zelf. Aangezien het toen al weer tegen half een liep zijn we maar eerst gaan lunchen.
Heerlijk eten en ruime keuze. We hebben echt heel veel gekregen en zaten dus ook de rest van de dag weer goed vol.
Na het eten dook Kenneth met de meiden gelijk het water in. Ik daarentegen kreeg te maken met een dip de grote van de Grand Canyon en ben even alles gaan bekijken aan de binnenkant van mijn ogen. Het slaapje duurde echt niet lang maar het hielp wel. Ik slaap al een paar nachten heel licht, ben zeker wel een keer of vier wakker. Dat samen met het vroege opstaan kreeg ik nu even voor mijn kiezen.

Na het slaapje zijn mijn moeder en ik de foto’s gaan halen (heel goed idee want om half zes stond er een rij die was niet mooi meer) Ze zijn echt heel leuk geworden. Daarna ben ik ook het water in gegaan met onze onderwater camera (heb ik al gezegd dat wij heel erg van fotograferen houden????) Er is namelijk een heel ander gedeelte van het park en daar kan je door een hele lange stroomversnelling snorkelen. Die duurt echt heel lang. Ondertussen kom je dan door een Avairy. Hier vliegen tropische vogels los en die kan je ook te eten geven. Heel leuk. Gelukkig had Solange hier geen angst voor vogels.
Ik denk dat deze beperkt blijft tot duiven. Dat hoop ik tenminste. Dit vond ze in ieder geval geweldig.
Naast die stroomversnelling is er ook een ander bad en daarin zwemmen er tropische vissen en daarin kan je dus ook snorkelen. Dat is toch wel een hele aparte ervaring hoor. Aan de ene kant vond ik het helemaal geweldig en heb ik ook geprobeerd om foto’s te maken (ik hoop dat ze nog gelukt zijn ook want met zo’n onderwatercamera weet je het nooit) aan de andere kant vond ik het toch ook wel een beetje eng hoor. Ik wilde me niet laten kennen en heb ook dapper doorgezwommen maar als er een flinke vis op me af zwom dan voelde ik toch wel een heel klein beetje paniek in me opkomen. Ik moet toch denken aan Steve Irwin en hoe hij aan zijn einde is gekomen. Nou kan ik me niet voorstellen dat DC dat soort vissen los laten tussen hun gasten maar het geeft je toch te denken als een rog met zeker een doorsnede van 1 meter op je af komt zwemmen. Al heel gauw kwam er een eind aan. Om half zes moet je namelijk het water uit en vlak daarna gaat het park sluiten. De dag is letterlijk omgevlogen maar we zijn echt een hele bijzondere ervaring rijker. Op dit moment dat ik nu mijn blog aan het schrijven ben zijn Kenneth en Bert naar Old Town voor een auto parade. Dat leek mij ook wel heel leuk maar daar kon ik niet meer de fut voor opbrengen. Ik zou dan niet meer aan mijn blog kunnen werken en na de opmerkingen van vorige keer merk ik dat ik een trouwe club van aanhangers heb. Hahahaha Ik zal dus hun ervaringen morgen vertellen maar dan hebben we ook Hollywood Studio’s op de planning staan met aan het eind Fantasmic. We zijn dus niet vroeg thuis en of het me lukt om alles te vertellen…. Ik doe mijn best.
Hier volgt de afsluiter van elk verslag: