Seaworld

Het weer: heerlijk zonnig weer
Aantal genomen foto’s: 549
Totaal aantal foto’s: 1.221

Vandaag was Seaworld aan de beurt. We waren lekker op tijd en toen we bij de klantenservice aankwamen waren we gelijk aan de beurt. De kaartjes opgehaald en doorlopen. Het was trouwens vandaag helemaal niet druk in het park. Lekker gezellig en bijna geen wachttijden.
Als eerste zijn we gelijk naar de Dolphin Cove toe gelopen want daar kan je dolfijnen voeren. Wat was dat leuk zeg!! Dat kan ik echt iedereen aanraden. Voor $ 7,00 krijg je een bakje met een aantal kleine visjes erin en die kan je dan voeren aan de dolfijnen.
Voor die beesten is dit formaat vis echt een heel klein snackje maar dat maakt hun niet minder enthousiast. Je hangt een beetje over een rand heen, of in Solange haar geval, helemaal over de rand heen en dan hou je een visje boven het water. Dan komen ze gelijk naar je toegezwommen en kan je het visje in hun opengehouden bek laten vallen. Als je dan snel bent kan je ze ook nog even aanraken want ze gaan gauw weer op weg naar een nieuwe voorraad. Maar het was echt heel erg leuk en de meiden hebben er zeer van genoten. Het was het geld meer dan waard. Daarna door naar de zeeleeuwenshow van Seamore en Clyde.
Die was echt leuk opgezet en je bent echt verbaasd wat ze die beesten allemaal kunnen leren. Maar dit is nog niets in vergelijking met de show Blue Horizons. Dat was de show met de dolfijnen maar ook met vogels. Die is heel mooi opgezet en de finale is echt spectaculair. Zelfs de vogels vliegen in formatie naar de juiste plek toe. Hoe ze dat voor elkaar hebben gekregen om dat die beesten te leren is voor mij een raadsel. Het was echt heel mooi, zo mooi zelfs dat Yentle er tranen van kreeg. De schat, een gevoelige meid is ze.
Toen naar Kraken. Dat was gelijk Yentle’s grote teleurstelling want daar mocht ze niet in. Ze had er zo naar uitgekeken. Dat was niet leuk. Gelukkig kon ze met haar vader twee keer in Journey to Atlantis terwijl Patricia, Evi en ik wel in de achtbaan gingen. Wat was die waanzinnig. Voor Solange was de teleurstelling zo mogelijk nog groter want die mocht niet in Kraken maar ook niet in Atlantis. Die vond het helemaal niet leuk daar in die hoek. Na dat we uit Kraken waren gekomen zijn we gelijk doorgegaan naar Atlantis en ben ik door nat geworden.. Tenminste mijn broek. Het water stroomde naar beneden en er was geen droge draad meer aan mijn billen Een iets minder prettig gevoel voor een aantal uurtjes. Dat was zeker karma voor de grote lol die ik heb gehad toen Mary en mijn moeder van de week zo’n nat pak kregen. Zo zie je maar weer: “boontje komt om zijn loontje”. Nadat we er allemaal uit waren zijn we naar de Alligators en de Manatees gaan kijken. Vooral die laatste zijn wel bijzonder. Grote lompen vlees die in het water drijven en andijvie eten. Daarna gingen we naar Blue Horizons en zoals ik al eerder vertelde was die echt spectaculair. Nog even wat tijd volgemaakt met wat attractie om ons om kwart over drie te melden bij Dine with Shamu. Dat was heel erg leuk. We waren een klein beetje teleurgesteld dat hij niet echt heel dichtbij kwam en dat er ook geen trainers rondliepen bij de tafels. Dat idee had ik wel gekregen toen ik erover gelezen had. Maar dat mocht de pret toch niet drukken hoor. Het eten was goed en we zijn toch nog wel heel dichtbij een Orka gekomen. Echt lang duurde het niet en we stonden om even over half vijf alweer buiten. De groep splitste zich weer even op om nog de tijd vol te maken. Ik ben samen met Bert en met Solange naar wat attracties geweest die voor haar geschikt waren en later kwamen Kenneth en Yentle daar ook bij.
De rest van de club gingen nog even bij de ijsbeer kijken maar die lag helaas te slapen. We kwamen elkaar weer tegen bij de grote Orka show Believe. Geloof me daar word je echt een gelover van in het feit dat werkelijk alles mogelijk kan zijn als je er maar tijd in steekt. His Majesty Tilikum is werkelijk formidabel groot. Hij is de grootste in gevangenschap levende orka en verantwoordelijk voor heel wat nazaten. Ook nu deed er nog een kleine vierjarige mee. Heel schattig Hoe die mensen het voor elkaar hebben gekregen om zo’n band te krijgen met die beesten is zo bewonderwaardigst. Ik snap heel goed dat je met hééééél vééééél plezier naar je werk gaat. Al neemt het geloof ik wel een groot gedeelte van je leven in beslag. Het zal vast geen 9 tot 5 baantje zijn. Maar zoals gezegd: “Wat een onwijs knappe prestatie om zo’n orka tot deze optredens te kunnen bewegen.We hebben natuurlijk niet het advies van een zeker iemand (ik noem geen namen maar Pieter, jij weet natuurlijk best dat ik jou bedoel :-)) om dicht bij het bassin te gaan zitten want anders zou ik nu nog nat zijn geweest. Wat kregen die mensen een sloot water over zich heen zeg. Ze maken daar echt geen grappen met hun splash zone’s. Het aantal genomen foto's is dus ook aanzienlijk gestegen maar geloof me, als je een goed idee wilt hebben van zo'n show dan knip je aardig wat keren. En natuurlijk vinden wij fotograferen echt geweldig dus dat mag de pret dan ook niet echt drukken. Kenneth en ik samen zijn goed voor drie fototoestellen en die worden dus ook veelvuldig gebruikt.

Na de show zijn we richting de uitgang gelopen. Nog gauw een paar winkeltjes ingestruind en wat kleine dingetjes gekocht. Echt niet veel. Ik ben nog helemaal happy van al mijn aankopen van gisteren dus ik heb echt niet veel nodig. Het waren weer Yentle en Solange die natuurlijk in de prijzen vielen.

Nou mensen ik ga nu weer gauw naar mijn mandje.Iedereen hier in huis is alweer in diepe slaap en ik begin ook aardig te knikkebollen. Het up-loaden van de foto's neemt zo'n tijd in beslag. Toch vind ik het heerlijk om het te doen. Ik lees dat er mensen zijn die elke ochtend als één van de eerste dingen mijn blog aan het lezen zijn. Dat is hier precies hetzelfde. Als ik 's morgens naar beneden komt dan ga ik als eerste naar de laptop om te kijken wie er gereageerd heeft. Dus blijf alsjeblieft reageren want ik vind het super leuk!! Weltrusten en tot straks
Een verslag van de dag van twee meiden